"Moja córko!
Szczęśliwa śmierć św. Apostoła Jakuba zmusza mnie do przypomnienia przywileju, jakim obdarzył Mnie Najwyższy, gdy przedstawiłam Mu duszę tego apostoła.
Wtedy odwieczny Ojciec w obecności dworu niebiańskiego przemówił do mnie następującymi słowy:
"Moja ukochana Córko, niechaj wszyscy mieszkańcy nieba wiedzą: w celu wywyższenia mego Imienia, ku Twojej chwale i zbawieniu ludzi daję Ci moje królewskie słowo, że jeżeli śmiertelnicy w godzinie śmierci i za przykładem mego sługi Jakuba będą wzywać Cię gorąco i prosić Cie o pośrednictwo, skłonię się ku nim i spojrzę na nich dobrotliwie, otoczę ich opieką w niebezpieczeństwach ostatniej godziny. Odpędzę od nich nieprzyjaciół i udzielę im łask wspomagających, by mogli się oprzeć wrogom, jeżeli ze swej strony uczynią wszystko, by stać się godnymi łask. Ty przedstawisz Mi te dusze, które mają otrzymać z mej ręki szczodrobliwą nagrodę"
Za ten przywilej cały Kościół tryumfujący , a ja wraz z nim, wygłosiliśmy pieśń pochwalną i dziękczynna."
(Nauka Najświętszej Królowej niebios skierowana do czcigodnej Marii z Agredy
na zakończenie rozdziału LI "Pobyt Maryi w Efezie";
"Mistyczne Miasto Boże", Warszawa-Struga,"Michalineum", 2005, s. 303-304)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz