"Aby doszły nieomylnie do zbawienia wiecznego" (4)

"Moja córko! Duch Święty, którego mądrość i przezorność rządzi Kościołem świętym, wskutek mej prośby rozporządził, aby Kościół święty obchodził różne dni uroczyste; uszynił tak nie tylko dlatego, żeby odnawiać pamiątkę tajemnic Boskich i dzieł Odkupienia, tajemnic mego życia i życia innych świętych, lecz także dlatego, aby ludzie okazywali wdzięczność swemu Stwórcy i Odkupicielowi i nie zapominali o tych wszystkich dobrodziejstwach, za które nigdy nie zdołają w odpowiedni sposób podziękować.
Uroczystości te zostały ustanowione w tym celu, aby ludzie oddawali się w tych dniach pobożnym ćwiczeniom, żeby poprzez wewnętrzne skupienie uwalniali swą duszę od roztargnień dnia doczesnego, żeby prze ćwiczenie się w cnotach i przystępowanie do świętych Sakramentów wynagradzali szkody, jakie ponieśli w duszy przez to roztargnienie.
Uroczyste te dni zostały ustanowione po to, by ludzie naśladowali cnoty i życie świętych, aby błagali Mnie o pośrednictwo i wypraszali dla siebie nie tylko odpuszczenie grzechów, lecz w ogóle wszystkie łaski i dobrodziejstwa, jakich miłosierdzie Boże jest gotowe im udzielić.

Oto jest duch Kościoła, którym miłościwa Matka pragnie karmić swoje dzieci. Będąc Matką wszystkich, usiłowałam zjednać wszystkie dzieci Kościoła i pociągnąć je za sobą, aby na tej drodze doszły nieomylnie do zbawienia wiecznego."

(Nauka Najświętszej Królowej niebios skierowana do czcigodnej Marii z Agredy
na zakończenie rozdziału LV "Jak Najświętsza Panna uroczyście obchodziła święta, a zwłaszcza dzień Niepokalanego Poczęcia";
"Mistyczne Miasto Boże", Warszawa-Struga,"Michalineum", 2005, s. 319)